miðvikudagur, apríl 16, 2008

Fjögurra barna móðir mokaði skurð

Ég þoolliiii það ekki þegar blaðamenn tíunda það hvað viðmælendur þeirra hafa ungað út mörgum börnum þegar það hefur ekki nokkurn skapaðan hlut að gera með það sem manneskjan gerði.

Þriggja barna móðir keppir í fitness. So?

Tveggja barna móðir og keyrir leigubíl. So?

Fjögurra barna móðir og á þingi. So?

Með þessu finnst mér kvenmenn jafn njörvaðir niður og þegar talað er um okkur sem "einstæðar mæður"... og það þoli ég ekki heldur. Hver er einstæður í dag? Það er eins og það sé verið að tala um niðursetninga.

Af hverju heyrir maður aldrei talað um Steingrím Joð sem þriggja barna faðir (eða hvað sem hann á mörg). Af hverju veit enginn hvað Baltasar Kormákur hefur komið mörgum ungum í heiminn? Hvað kemur það manni við hvað fólk á mörg börn þegar það hefur ekkert að gera með það að hlaupa hringinn eða fara á þing?

Vildi að fólk myndi hætta þessu. Þetta er úr sér gengið að hugsa, eða hvað þá skrifa svona.

Vildi líka að íslendingar færu fljótlega í það að uppfæra forritið í heilanum sem hefur með sambandaform að gera. Af hverju er þessi undarlega krafa á okkur um að við eigum að vera í sambandi?

Af hverju erum við pöbb kviss frænka mín, sem annars stöndum okkur mjög vel í lífinu (hún er verðandi læknir og ég er ég), taldar svona svolítið off meðal fjölskyldumeðlima af því við hættum yfirleitt með mönnum sem við byrjum með? Og af hverju finnst fólki Sex and the city svona kúl þegar það meikar ekki að frænkur þeirra á sama aldri skuli í raun vera í svipuðum sporum og þessar stelpur sem þeim finnast svo töff (nema Charlotte, sem er jú wasp)?

Hvað er prýðilegt við það að endast í sambandi við annan einstakling þegar karmað er ekki upp á tíu?
Hver er dyggðin í því?
Ég bara spyr...

Hefur enginn heyrt máltækið "Betra er autt ból en illa skipað"... áfram skilnaðir! Loksins er þetta almenninlega hægt. Skilnaður er kvenfrelsi. Konur eiga ekki í neinum vandræðum með að sjá um sig sjálfar. Það eru yfirleitt karlar sem kunna það ekki. Sérstaklega þessir af kynslóðum fyrir 1970. Enda á Múlakaffi með Thailenskan póstlista og fitna. Kannski er það meðal annars þessvegna sem það þykir ekki nógu æskilegt að vera single og sjálfstæð kona
-það er öfundsverð staða. Ég hef það svo skrambi gott að ég tími ekki að fórna því fyrir það að halda einhvern út sem mér líkar ekki 100% við til að fitta inn í úrelt norm.