Jah man!

Við vitum öll að rastar reykja hass meira en flestir aðrir. Í það minnsta svona út á við. Þetta hefur verið eitt af því sem gerir trúarbrögð þeirra meira áberandi en önnur, enda eru þeir ekkert að pukrast með sitt hass. Ástæðan fyrir þessum glennuskap með hassið er trúarleg afsökun fyrir reykingunum. Hassreykingar eru fyrir þeim enginn fíkniefnavandi heldur leið til að komast í samband einka vin sinn Jah og skilja sannleikann betur. Hassins er neytt á ýmsan máta, jafnvel borðað í salati með mat og svo er tekið til við Biblíulestur og túlkun sem er jú ein uppáhalds iðja blessaðra rastanna.
Til dæmis lásu þeir: "Betri er einn skammtur kálmetis með kærleika en alinn uxi með hatri" (Orðskviðirnir 15:17)... sem: “Reyktu hass því það tengir þig Guði”.

Þetta er náttúrlega alltaf spurning um hvernig maður túlkar ekki satt?