Einu fíflinu færra

Horfði á frétt í kvöld sem fjallaði um það hvort fangar sem hefðu hlotið þunga dóma, og þyrftu að bíða þess að afplána, ættu rétt á sálgæslu þar til þeir færu í djeilið.
Spurningin vaknaði víst í kjölfar þess að maður sem hafði misnotað stjúpdóttur sína, og fengið þungan dóm, drap sig áður en hann fór inn.

Ég hugsaði nú bara "Fínt að hann drap sig! Þá er einu fíflinu færra og hann gerir þetta ekki aftur" og lái mér það nú hver sem vill (Guð veit líka hvað margar stelpur hafa drepið sig eftir að hafa lent í svona mönnum).

Mannauminginn hefði hvort sem er lent í einelti í fangelsinu eins og flestallir menn sem gera þetta. Ástæðan fyrir því er sú að menn sem leggja níðinga í einelti þola ekki þessa siðlausu hálfvita sem koma óorði á alla karlmenn og gera alla karlmenn að pótensjal nauðgurum og barnaníðingum - Strákar vita um hvað ég er að tala.
Maður getur rétt ímyndað sér hvernig konur myndu bregðast við konum sem nauðguðu og misnotuðu drengi og stráka. Þær fengju nú heldur betur að finna fyrir því.

Mér varð líka hugsað til konunnar sem drap löggurnar sem misþyrmdu og nauðguðu henni. Auðvitað fékk ég sjokk þegar hún sagði frá því en að sama skapi fannst minni innri Hallgerði langbrók þetta fínt. Ég efast nefninlega um að karlmenn væru ekki mikið að standa í því að nauðga og misþyrma konum ef þeir vissu að þær myndu bara drepa þá fyrir vikið. Það brýst enginn inn í dýragarð og reynir að nauðga ljóni.