föstudagur, ágúst 01, 2003



Það er alltaf verið að senda mér póst um að ég geti látið stækka á mér tippið með því að éta pillur eða smyrja á hann kremi eða eitthvað álíka kjánalegt. Tippið á mér er bara mjög fínt og ég hef ekkert að gera við eitthvað risa tippi. 21 sentimeter er ágætt að mínu mati.
Kom tú þeink of it...Aldrei fæ ég póst þar sem mér bjóðast pillur sem gera píkuna á mér stærri. Þetta er óréttlátt! Það væri réttast að kæra til Feministafélagsins!!

Hvað um það. 15-16 cm löng tippi eru normið þannig að tippið á mér er eiginlega í stærra lagi. Hér er brot úr grein sem ég skrifaði einu sinni fyrir Bleikt og Blátt. Greinin fjallaði um allskonar skrítin kynferðisleg met:


Stærstu tippin

Tippastærðir. Hver hefur ekki velt þeim á milli heilahvelanna. Alla vega hefur spurningin um þær velst meira en píkustærðir, svo mikið er víst. Venjulegt tippi er víst um fimmtán komma sjötíu og fimm sentimetrar. Ef þú ert karl lesandi og heldur að þú náir ekki alveg upp í þessa viðurkenndu eðlilegu stærð, þá örvæntu ei, því við vitum öll að það er ekki stærðin sem skiptir öllu máli, heldur hvernig þú potar og notar það þér var skammtað af skaparanum. Svo eru líka konur með misstórar píkur eins og fram kemur hér að ofan. Stærsta tippi sem um getur í læknaskýrslum okkar vestræna heims mun hafa verið um þrjátíu og fimm sentimetrar. Þetta kemur fram í bók Dr. David Reuben, Everything You Always Wanted to Know About Sex. Reuben tekur samt ekkert fram hvar hann hafi fundið þetta tippi þannig að það er ekki hægt að sanna neitt! En... stærsti tilli sem sannar sögur fara af var þó heldur enginn stubbur. Sá mældist aðeins sentimetra undir sem gerir þrjátíu og fjórir sentimetrar í fullri reisn og það var Dr. Robert L. Dickinson sem mældi þann frænda. Önnur stór tippi sem menn hafa náð að mæla hafa verið frá tuttugu og fjórum komma fimm sentimetrum upp í þrjátíu.


Stærsta píkan


Stærstu píkuna hefur eflaust verið að finna á milli fótanna á risanum Önnu Swan sem fæddist í Skotlandi árið 1846. Þetta var merkiskona sem setti ótal met sökum stærðar sinnar. Hún fæddist eðlileg en fljótlega fór að togna ansi hratt úr henni og þegar hún var nítján ára þá var hún orðinn tveir metrar og þrjátíu og fjórir sentimetrar á hæð. Til þess að geta unnið fyrir sér fór hún á flakk með sirkúsi sem hafði allskonar furðufugla eins og hana innanborðs. Þar varð hún ástfanginn af Martin Bates sem var líka skilgreindur sem risi, en hann var meira en tveir metrar og tuttugu sentimetrar á hæð. Saman fluttu þau inn í risastórt hús sem þau fylltu með risastórum húsgögnum. M.a rúmi sem var um fjórir metrar á alla kanta. Þau giftu sig árið 1872 og með því slógu þau met sem stendur enn, stærsta par heims. Í risavaxna rúminu sínu gátu þau stærsta barn sem hefur nokkurntíman fæðst en það var tæpir níutíu sentimetrar og um fimmtán kíló. Þetta barn kom út úr Önnu en lifði ekki lengi. Í dag má enn skoða það í formalín krukku á Heilsusafninu í Cleveland.

Minnstu píkurnar

Minnstu píkurnar eru svo litlar að það hefur varla verið hægt að mæla þær, þar sem þær virka næstum því bara eins og nálarauga á milli fótanna. Líffræðilega eðlilegar píkur, þ.e þegar þvagfæri og leggöng eru á sínum stað, geta verið bara tveir til þrír sentimetrar. Oggu, poggu, pínku litlar. Það má stækka þær með skurðaðgerðum o.f.l aðferðum en hugsanlega gætu þessar smápíkur verið smartari með því að sleppa svoleiðis veseni og leita sér bara að maka með kynfæri í svipuðum stærðarflokki. Þá yrðu nú allir aldeilis glaðir.


Anna Swan og Martin Bates