Lof sé öllum öndum himinhvolfanna. Ég er flutt út frá þessum boróða djöfli og kominn heim í heiðardalinn. Syfjuð af því ég vakti til klukkan kúkur og piss og hlustaði á Rid of me diskinn með PJ og hamraði inn skáldskáp á fullu. Vaknaði svo klukkan níu til að hleypa símastelpunni inn sem tengdi símann minn aftur. Þetta var nú meira vesenið. Svo er ég bara búin að liggja og lesa sögu eiðimerkurblómsins Waris Diri sem er umskorið Sómalskt módel sem býr í Brooklyn.

Skrítin þessi umskurðar pæling. Það er bara allt skorið í burtu, snípurinn og barmarnir og allt, svo er saumað fyrir þannig að það er bara ör eins og rennilás á grunnu holdi. Merkilegt. Í dag eru strákar umskornir á hverjum degi í Ameríku og fá aldrei að kynnast því að vera með forhúð. Þetta er merkilegt. Þeir þjást kannski af forhúðar öfund?

Núna er ég að spá í að trítla hérna út í gæludýrabúð og athuga með verð á gullfiskum og svona kúlum til að setja þá í. Gaman að þeim. Þeir eru alltaf svo kyssulegir. Mig vantar einhvern kyssulegan á skrifborðið mitt. Einn kyssulegann á kantinn. Verst að hann er appelsínugulur, tveir sentimetrar og með mjög lágan líkamshita. Lítið fútt í því...svo er hann líka Fiskur...

Það var gaman en erfitt að spila á Laugardaginn. Maður þarf að standa á einum fermeter (ekki að grínast) í fimm tíma og spila lög um leið og maður bandar frá sér eineygðum drykkjusjúklingum sem heimta að fá að heyra Bítlana... Hjálp!!

Það eina sem er hægt að segja við svona fólk er ....Hlauptu á vegg.

Ég set inn eitthvað af þessu sem ég skrifaði í gær... Lesist með varúð.