Krakka krakk fyrir alla, millistéttakonur og misríka kalla

Eftir að ég póstaði færsluna þarna fyrir neðan um dópið og slavana tók hr. Egill Helga hana og áframpóstaði hjá sér á eyjan.is.

Það fylgdu þessu að vanda misgáfulegar athugasemdir þar sem fólk bæði tók undir eða sagði að þetta væri argasta vitleysa og ímyndunarveiki hjá rugluðum dópistum. Einn renndi stoðum með því að segja að kókaín væri dýrast í heimi á Íslandi og því fáránlegt að sjóða það niður í krakk.

Þessi maður veit greinilega ekkert um viðskipti og ekkert um nýjungagirni dópista. Hjá dópistum þykir mjög smart að hafa prófað sem flest. Þetta vita einmitt þeir sem eru í svona viðskiptum og því ekki að bregða á það ráð að sjóða kókið í krakk til að selja... ekki ódýrt, heldurmjög dýrt, af því allt er dýrt á Íslandi... og leyfa ráðvilltum og vanræktum garðabæjarkrökkum að prófa? Eða öðrum krökkum... eða hverjum sem er sem hefur peninga í vasanum og er til í hvað sem er. Spara, þynna og græða. Liggur þetta ekki í augum uppi?

Ég kynnst tveimur krakkfíklum um ævina. Annar var lögfræðingur í Beverly Hills sem lánaði mér húsið sitt í Mexíkó, hinn, þekktur íslenskur rithöfundur -og eini heróínfíkilinn sem ég hef kynnst var lágfiðluleikari í Sinfóníuhljómsveit Lundúna.

So come again...

Íslendingar hafa sannarlega tök á því að redda sér peningum fyrir því sem þá langar til að prófa eða gera eða eignast... hvort sem það er krakk, heróín eða sófi úr Egginu.

Ég ætla rétt að vona að þessi sem kallar sig Halldór Halldórsson í kommentakerfinu hjá Agli hyggi ekki á viðskipti af neinu tagi af því hann hefur augljóslega mjög takmarkaða hæfileika á því sviði.

Hér má lesa allt um krakk.