miðvikudagur, maí 17, 2006

Evró hommar a go go

Um 90% blaðamanna og fjölmiðlafólks hérna í Aþenu eru hommar. Og ekki bara venjulegir sætir, vel grúmaðir hommar, heldur eitthvað svona kross breed af homma og role play nördi. Þeir eru langflestir illa vaxnir, með flöskuaxlir, lafandi blauta neðrivör og bumbu. Svo vappa þeir um með míkrófóna og hliðartöskur og virka ákaflega undarlegir svo ekki sé meira sagt. Hvað er það líka sem heillar fólk við Eurovision? Ég meina. Jú. Þetta er fyndið. Lögin eru langflest mjög afleit. Það er stutt síðan fólk fór að hafa húmor fyrir þessu og ekki svona húbbahúlle húmor heldur; en hvað það er gaman að horfa á eitthvað svona púkó húmor. En menn sem eru obsessive compulsive yfir Eurovision finnast mér ógeðslega skrítnir. Muna allt. Muna hver keppti hvaða ár með hvaða lagi og hversu mörg stig hvaða land gaf hverjum. Það er bara skrítið. Ha?

Svo er það hversu alvarlega sumir taka þessu. Við erum að tala um HM í tónlist. Whaddafuckisthat? Það er eins og þetta sé spurning um lif eða dauða. Og "framkoma Silvíu sem fulltrúi Íslands" uhuhuhu... hehemm. Eins og fólk sé ekki vant skringilegheitum frá Íslandi... svo ekki sé minnst á dónaskap. Í augum siðmenntaðra þjóða erum við yfirleitt kotbændur sem tala með fullann munn og eru manískir. Björk sagði "I am a greatful grapefruit" þegar hún fékk verðlaun á MTV. Björk er sá slendingur sem flestir þekkja og hún er ekkert rosalega normal. Hún er í raun holdgerfingur alls sem er ekki normal í hugum margra.

Hvað eru þessar flíspeysukerlingar að tuða? Þær leyfa fimm ára börnunum sínum að syngja "hinar tíkurnar eru bólugrafnar en ég er hrein mey" og finnst það ógeðslega krúttlegt og fyndið og svo fá þær kast af því "Silvía" sendi Lollu fyrir sig á einhverja bensínstöð og skammast yfir því að hún sé dóni. Eru ekki einhverjar mótsagnir þarna? Duddurudduduuu... hellóóóóó..?