Vinkona mín var að sækja um vinnu hjá ferðaskrifstofu og maðurinn sem ætlaði að ráða hana heitir nafni sem byrjar á I. Hann lýtur út eins og bráðnuð vaxmynd af John Travolta í hvítu diskó jakkafötunum, nema hvað að hann er líka með svart litað hár og svart krónísktklobbasleikis skegg og alveg svakalega brúnn. En það gera jú allar sólarlandaferðirnar.
Maður þessi er um áttrætt en lýtur að sjálffsögðu út fyrir að vera "yngri" en hann er. Skilyrðin sem hann setti vinkonu minni, til þess að hún gæti hugsanlega fengið vinnu hjá honum, voru þau að hún kæmi heim til hans í "mat". Eftir það væri kannski hægt að skoða þetta eitthvað nánar.... múahahahah...!!
Hún fékk eðlilega algjöra klígju og sagði honum að farírassgat en mér finnst persónulega snilld að gaurinn skuli vera svona veruleikafirrtur og vongóður.
Það er reyndar alveg merkilegt hvað karlmenn geta stundum verið bjartsýnir. Eins og þessi 93 ára sem var á elliheimilinu sem ég vann á. Þessi sem bað mig um að halda aðeins um böllinn á sér... Flott lið! Ég ætla að vera svona þegar ég verð eins og lítil krumpuð rúsína. 95 ára að reyna við sjúkraliðana á elliheimilinu. "Svona, láttiggi svona Blær Snær Freyr... hossaðu þér aðeins hérna á rúmstokknum hjá mér, það er svo gaman að sjá þig dúa" Hækka svo í Smells like teen spirit (sem hljómar þá eins og Haukur Morthens hljómar fyrir okkur í dag) og syngja með...
We´re the last ones, on the stage now... you and I are... entertainers.... og gefa honum olnbogaskot á fullu og blikka hann... vúúúúúú!!!
-Miði er möguleiki
fimmtudagur, júlí 24, 2003
Gerast áskrifandi að:
Comment Feed (RSS)
|